Historie pisane życiem

  Co działo się ze mną przez te 3 lata...   A więc tak... naprawdę nie wiem jak zacząć  ha ha. Dobra może po prostu naturalnie rozpocznę, blog ten powstał w czasie kiedy miałam jeszcze zaledwie 15 lat (jak ten czas szybko płynie...). Jak patrzę z perspektywy czasu na to jakim stylem pisałam, widzę, że nie było tak źle u mnie z wypowiedziami a nawet powiem więcej, miałam duszę artysty, mimo leksykalnych i czasami gramatycznych błędów. Natomiast jeżeli chodzi o wiedzę o świecie i życiu, teraz czuję się, mimo wszystko lepiej doświadczona oraz widzę jak bardzo mój charakter zaczął się zmieniać. Pod wpływem dramatycznych wydarzeń i ciężkich chwil nauczyłam się tego kim chcę być oraz jak tego powoli dokonywać i zmieniać się na lepsze. Zauważyłam także, iż miałam bardzo podobny system wartości oraz moralność do tego teraźniejszego. Tylko kiedyś  nie potrafiłam wdrażać tego w życie lub robiłam to zupełnie źle i wychodziło na opak. Szczerze czasami trudne i traumatyczne wydar...

!Uwaga luźny post, nie ma on tematu, więc poczytaj sobie może się czegoś dowiesz ;-)! Wiecie co?! Uważam, że blogi już dawno zostały zastąpione czymś innym. Czym? Wszystkim co teraz mamy. Co nam daje taki blog, na którym są tylko słowa i zdania , których nie chcę nam się czytać. Najlepiej mieć wszystko na gotowe, czyli nie musimy się męczyć by przeczytać co jest czasami nawet warte przeczytania. Często nie zdajemy sobie co tracimy pomijając te "nudne blogi". Lepiej oglądać youtuba lub siedzieć na instagramie i snaptchacie. Dlatego też przez długi czas nie dodawałam postów, bo nie miałam motywacji. Wszystko co było kiedyś naprawdę doceniane teraz jest lekceważone. Nie patrzymy na czyjąś pracę i poświęcenie tylko oglądamy w internecie gotowe filmiki i zdjęcia dodane przez celebrytów lub przyjacół. Kiedyś ważna była treść, przesłanie a teraz ważne by coś było zabawne i takie podobne do tego wszystkiego co oglądamy na co dzień po tysiąc razy. Nie zwracamy uwagi na oryg...

!UWAGA! To jest moja opinia! Ostatnio ktoś mi powiedział, że życie jest bez sensu, ponieważ rodzisz się i później dorastasz, uczysz się i zaczynasz na siebie pracować a potem umierasz... Tak po prostu umierasz i wszystko na co pracowałeś całe swoje życie teraz jest już nie ważne. Ludzie o tobie zapominają i nawet nie wiesz co będzie działo się później. Nie wiesz czy twoje dzieci (jeżeli będziesz je mieć) będą cię potrzebować a ty nie będziesz mógł im pomóc. Nie wiesz nic, nie jesteś pewny jutra, nie wiesz kiedy nadejdzie twój czas... To dołujące, prawda? Może teraz myślicie, że też tak uważam ale to jest nieprawda! Chcę udowodnić swoją rację. Zaczynamy 3,2,1 START! Moim zdaniem życie ma wielki sens, ponieważ wtedy możemy udowodnić na co nas stać, możemy komuś pomóc lub zostawić coś po sobie. Może życie jest kruche i krótkie oraz można łatwo je stracić ale w tym czasie możemy coś osiągnąć. Szara rzeczywistość szkoła, dom lub praca, dom i tak w kółko to najgorsze chwile człowieka n...